Herkes duyguları farklı deneyimler.
Bazısının aynı duygusal deneyimi proses etmesi uzun yılları bulabilirken, bazısı çok çabuk, anında proses edebilmektedir.
Ve bunun bir sebebi vardır.
Bir insanın tekamül derecesi, o kişinin duygusal verileri işleme kapasitesine bağlıdır.
Negatif bir duygu, tekamülünün başındaki bir ruh tarafından deneyimlendiğinde, o negatif duygunun geçmişte bırakılması çok daha zor gerçekleşir. Zira, duygunun bireye vermek istediği tekamül öğretisi ruh tarafından teslim alınamaz.
Genellikle tekamülünün başındaki birçok insan, negatif bir duygunun sağlamak istediği öğretiyi almak için bilinçli çaba sarf etmediği, kendi duygusunun sorumluluğunu üstlenmediği için o duygularla bir ömür boyu yaşamak zorunda kalır, hatta sadece kendisi yaşamakla da kalmaz, bunu bir sonraki nesle taşır…
Proses edilmemiş olan duyguların, bedende, genlerde sıkışıp kalması, seçilmiş ortak yükseliş planının bir parçasıdır.
Her ruh spesifik bir duyguyu miras alacağını bildiği bir bedene doğar. Bu spesifik duygu, ruh misyonuyla doğrudan ilintilidir. Bilhassa da yaşlı ruhların, genç ruhlardan oluşan ailelere doğmasının ardındaki amaç tam olarak burada saklıdır. Çünkü geçmişin acılarını, proses edilmekte başarılı olunamayan duygularını ancak daha üst bilince sahip bir ruh dönüştürebilir.
Şüphesiz yüksek bir ruhun karmik yükleri olan bir aileye doğması kutsal bir hadisedir ve o an bile birçok duygusal mirasın çözülmesine yetebilir ama çoğu zaman, bu ruhun dönüştürdüğü duyguları kendi yaşamında fiziksel plana getirerek, fiziksel yaşam üzerinde elle tutulur bir değişim olarak göstermesi istenir -doğum haritası buna en açık delildir-. Ve bu fiziksel değişim, şüphesiz dünyada elle tutulur bir evrim gerçekleşmesi için gereklidir. Asıl görev, bir şeyi yalnızca içsel seviyede çözmenin ötesinde, onu dünya planına da indirmektir.
Elbette zihinsel ve duygusal seviyede bilinci açmak, ilk aşama olarak kendini göstermelidir. Ve genellikle birçok kişi bu aşamada takılı kalarak nihai aşamanın yavaşlamasına sebep olabilir. Duygular, içsel düzlemde, yeryüzünün düşük frekansı nedeniyle, yüksek frekansta titreşen ruhun -diğer deyişle yüksek benliğin– bilgisine ulaşmayı zorlaştırır. Ne kadar yüksek bir tekamülle doğmuş olsanız bile, doğmuş olduğunuz bilinç alanı sizi tam tersinde tutmaya çalışabilir. Kendinizi hatalı görmeniz için sizi kendi istediği şekilde yönlendirebilir. Ancak kendi bilincinizin gücünü, kontrolünü elinize alırsanız, kendinize ait hakikatleri tam manasıyla görebilirsiniz ve etrafınızda tam tersini anlatan düşünce yayımlarının size ait olmadığını kavrayabilirsiniz.
Bu, misyonunuzu teslim almanız için sizi harekete geçiren hakiki şeydir.
Kendi bilinç titreşiminizi yaymaya başlayarak, yaşamınızı hiç tahmin etmediğiniz şekilde değiştirebilirsiniz. Siz değiştiğiniz için -kendiniz olduğunuz için- de, başkaları da sizin titreşiminizden ilham bularak değişebilir.
Şu çok açık bir gerçektir ki, genellikle miras kalan veya bireyin hayatında sıkıştırdığı tüm duygular, insanın “kendi olmasına dair kendine koyduğu” engellerdir. Travmalar olarak da bilinen tüm sıkışmış duygular, insanın deneyimlerinden ders almak veya tekamül etmek yerine o duyguları içinde tutmaya yönelik bilinçsiz seçimleridir.
İşte bu nedenle buraya “bilinçaltı” denir. Çünkü bir insan sorumluluğunu almadığı her şeyi bilinçaltına süpürmektedir. Sorun da burada başlar. Kamil İnsan ise, tüm duygularının bilincinde, tüm deneyimlerin maksadının farkında ve her an Bilinçli olan kişiye denir. O asla bir şeyi bilinçaltına atacak sorumsuzluğu göstermez.
Dolayısıyla, buna uygun yaşamadığı, kendini geliştirmediği sürece her ruhun yüzleşmeye devam ettiği duyguları var olmaya devam eder. Çünkü bilinçaltından -tekrar etmek üzere- yüzeye çıkacak bir duygu daima bulunabilir.
Ancak tüm duygularla yüzleşmeye ve onları çözmeye gönüllü olduğu zaman insan, ruhunun tüm bağlarını çözebilir.
Işık olsun. ✨️
